2018…het was me wat

Terugblikken, dat doen we al wel eens, nu het einde van het jaar weer dichterbij komt.

Op persoonlijk vlak was het een goed jaar, met de Wederhelft en de kinderen. Mijn rustpunten in alle hectiek. Op professioneel vlak was 2018 een stuk meer bewogen.

foto @ronnylehouck

2018 was het jaar dat ik maar liefst 2 keer van werk veranderde. 1 januari begon ik aan wat ik dacht dat een fantastische job zou zijn. Het bleek niet te werken op verschillende vlakken. De jobinhoud was de max, de rest klopte niet. Ik liep mezelf voorbij en er was helemaal geen sprake meer van een gezonde work-life balance. Er was niet eens meer een balans. Maandenlang was ik enkel bezig met het werk en alles wat thuis gebeurde, glipte langs me heen. Ik wist het zelf ook wel en de Wederhelft gaf het aan, maar toen ook de kinderen begonnen te zeggen dat ik er toch nooit was en dat wanneer ik er was, ik altijd moe was, knapte er iets.

Want he, carrière maken, dat is altijd een droom van mij geweest. Mijn innerlijke streber wil nog steeds heel graag een waanzinnige carrière, echter niet ten koste van alles. De Wederhelft en de kinderen komen altijd op de eerste plaats. Ons gezin is nummer 1. This is how we roll.

En kijk, volledig in lijn met ons motto ‘just gepast’, vond ik een nieuwe job. Een fantastische job, met heel veel uitdaging, toffe collega’s en dicht bij huis. Een job die heel veel van me vraagt en waar behoorlijk wat druk op ligt, maar op een gezonde manier. Een job die er voor zorgt dat ik ’s avonds thuis kom met bergen energie, wat er voor zorgt dat ook het bijberoep veel harder groeit dan voordien.

Om maar te zeggen, ik durf voorzichtig stellen dat ik, nu 8 jobs verder, eindelijk het bedrijf gevonden heb dat bij mij past en waar ik helemaal in pas.  En mannekes, wat een fijn gevoel is dat!

Waar ik nu werk en wat voor job ik uitoefen, maakt niet zo veel uit, ik hou mijn blog en daytime job van elkaar gescheiden. Waarom ik er dan toch over blog? Ik wil iedereen die worstelt met zijn job, zijn baas, jobinhoud of andere zaken een hart onder de riem steken. Solliciteren is zwaar k*t. Het vreet energie, het is spannend op een niet leuke manier en het duurt altijd veel te lang. Laat je hierdoor niet afschrikken. Het leven is te kort om niet gelukkig te zijn op je werk. En ooit, dan vind je echt de job van je leven! Ja, dat interimkantoor had destijds wel een punt met die slogan :-).

 

Related Posts

5 Comments

  1. Superfijn dat je je draai weer gevonden hebt!

    Maarreh.. ‘op en dag vind je de job van je leven, en dan ben je weg natuurlijk’, dat was een slogan van Job@ 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: