Omdat mislukte experimenten ook de moeite waard zijn

Wij proberen al wel graag eens een keer iets uit. Geen zotte experimenten, maar dingen die onze nieuwsgierigheid prikkelen. Nu onze kinderen volop de wondere wereld van YouTube en de bijhorende vloggers induiken, komt de inspiratie nog veel sneller. (ja, ik kijk naar jullie, Bibi en Meisje Djamila)

Afgelopen zondag kwamen de kinderen op het idee om zelf een lolly te gaan maken. We keken naar een paar filmpjes en kwamen tot de conclusie dat het een kwestie was van snoep smelten en in een vormpje gieten. Zo gezegd, zo gedaan. Uit onze snoepjeskast haalden we de nodige zoetigheid en gooiden het in een pot met anti-kleeflaag. Kind 1 mocht roeren en nestelde zich comfortabel op het aanrecht.  De rest wilde een andere methode proberen en gooide wat snoep in een bakje en zette dat in de microgolf.

Toen ging het in een keer snel.  De rook kwam uit de microgolf – STINKEN dat snoep, niet normaal –  en terwijl ik daarmee bezig was caramelliseerden de snoepjes op het vuur iets te hard.  Anecdote: wie mijn moeder kent, weet dat iets nooit verbrand of aangebrand is, maar hoogstens gecaramelliseerd 😉 We goten de brij alsnog in de vormpjes, zetten het raam van de keuken open en besloten te wachten tot alles gestold was.

Het resultaat zag er op zich best ok  niet te eten uit, maar was wel bruin en glanzend. Het leken wel van die mooi opgeblonken steentjes. Maar de smaak?  Die was afschuwelijk, of “bakkes”, om het met de favoriete uitdrukking van onze jongste zoon te zeggen. Geen aanrader dus.

Ons experiment was niet geslaagd, maar we hadden wel een gezellige ochtend samen en daar ging het om!

Related Posts

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: