Wanneer je hoofd overuren draait…

Ik stop nooit echt met nadenken. De aard van het beestje zeg maar. En dat nadenken bedoel ik positief, het is gelukkig niet zo dat ik de hele tijd loop te piekeren. Ik kan ontspannen in bad liggen of ergens in de file staan en dan helemaal uit het niets aan allerlei dingen ‘van vroeger’ denken.

Over die ene keer tijdens mijn studententijd, toen ik met vriendin N. behoorlijk wat blonde Leffe soldaat maakte, bij haar op de bank bleef slapen en maar bleef zeggen dat haar appartement ronddraaide. Drank is den duvel, maar het smaakte wel lekker.

Over dat mijn lievelingsboek in de lagere school vroeger ‘De bloeiende mimosaboom’ van Gerda Van Cleemput was. Heeft iemand van jullie die ooit gelezen? Ik heb het toendertijd echt stuk gelezen.

Over die eerste kerst met de Wederhelft, toen hij mij verraste met een compleet opgetuigde kerstboom toen ik na het werk thuiskwam op mijn piepklein appartementje in Brussel. En ja, na al die jaren is hij nog steeds even attent!

Over hoe ik me, toen ik voor de eerste keer zwanger was, urenlang druk kon maken over de hoeveelheid tetradoeken die we in huis zouden moeten halen. Veel kan ik je zeggen, die dingen kun je echt overal voor gebruiken.

Over hoe ik me voelde tijdens mijn talloze sollicitatiegesprekken en hoe ik altijd mijn buikgevoel moet volgen. Ik had telkens een heel sterk voorgevoel of ik de job wel of niet zou krijgen, en dat zat er altijd al boenk op.

Over hoe wij met z’n tweetjes in een klein roeibootje op de Amazone zaten, en onze gids plots zei: “O, I feel a terrible pain in my chest” en lijkbleek wegtrok.  Het ging trouwens even snel weer over als het opgekomen was, maar wij zaten met de daver op ons lijf. Stel je voor dat we zelf de weg terug hadden moeten zoeken met een dode braziliaanse man in het bootje!

Over nog zoveel meer… alle mooie, intense en grappige momenten passeren de revue, maar ook de emotionele of moeilijkere momenten steken de kop op. En dat is prima, want iedere herinnering is waardevol.

 

Welke hersenspinsels en herinneringen steken bij jullie de kop op tijdens het filerijden, strijken of sporten? 

Related Posts

3 Comments

  1. ja , ik heb de bloeiende mimosaboom gelezen. Ik denk zelf dat ik het boek zelf had. Maar de cover roept me meer herinneringen op dan gewoon de titel of de herinnering aan het verhaal.

    wtf in dat bootje in de amazone. Help!

  2. Ik denk zo vaak terug aan de geboorte van Felix dat ik soms overweeg eens een afspraak met de gyneacoloog te maken om het er nog eens over te hebben. Ik heb daar nog zoveel vragen over …

    1. Dingen die niet helemaal liepen zoals je het verwacht had? Of gewoon omdat alles wat in een roes aan je voorbij ging? Hopelijk kun je binnenkort een goed gesprek inplannen. :-*

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: