Ouderschapsverrassingen #6: Kerstshoppen

Ouderschapsverrassingen, een rubriekje uit het voorjaar dat ik graag weer van onder het stof haal. Er zijn van die dingen waarvan ik, voor we kinderen hadden uiteraard, heel zeker wist hoe ik het zou doen, hoe het zou zijn en hoe het bij ons anders (lees: makkelijker, beter, handiger) zou gaan dan bij andere gezinnen. De ervaring heeft echter geleerd dat de praktijk vaak anders loopt dan de theorie. Dat is trouwens ook helemaal niet erg, het houdt je scherp, zullen we maar zeggen…

Nu de Sint het land weer uit is, kunnen we volop in de kerstsfeer komen. Toen we nog geen kinderen hadden, gingen we traditiegetrouw ieder jaar op een zondag in december naar Brugge. We, dat waren mijn broer, mijn ouders en wijzelf. Glühwein drinken, jenevertje drinken, cadeautjes shoppen en over de kerstmarkt slenteren. Kinderen zouden daar geen verandering in brengen. Dachten we.

2010: Toen ons Kind 1 geboren werd, gingen we opnieuw naar Brugge. Kind van 4,5 maand warm ingeduffeld in de buggy en wandelen maar. Het ging nog steeds, al moesten we iets meer rekening houden met te verschonen luiers, hongertjes en het feit dat een buggy niet het meest handige accessoire is op een drukke kerstmarkt.kerstshoppen, brugge, 2010

2011: Ondertussen was ons Kind 1 Grote Broer en liepen we met 2 buggy’s over de kerstmarkt. We werden creatief. Omdat er echt geen mogelijkheid was om een of ander restaurantje binnen te gaan met 2 kinderwagens, gingen we in de H&M een flesje opwarmen. Zittend op een krukje tussen de kleren, kreeg onze dochter van 5 weken lekker warme melk. De verkoopsters keken iet of wat vreemd, maar hadden het te druk om er iets van te zeggen. Het kerstshoppen was nog wel leuk, maar eigenlijk ook wel een regelrechte krachttoer, zo met een peuter en een pasgeborene.kerstshoppen, 2011, brugge, koksijde

2012: Ongeveer 28 weken zwanger van ons Kind 3 en 4 was er geen mogelijkheid dat ik nog een dagje ging rondhossen op een of andere kerstmarkt. Ik vond het verschrikkelijk – ja ja, de hormonen – , maar het was rationeel gezien ook echt de enige juiste beslissing.kerst, 2012, tweeling, tweelingzwangerschap

2013: We lieten Brugge voor wat het was en trokken naar Gent. Halverwege de kust en de kempen en de hometown van mijn broer. Gewapend met twee dubbele buggy’s hadden we eigenlijk een heel leuke dag. Het echte shoppen sloegen we over, we ontdekten een mega glijbaan en een draaimolen. De glühwein maakte plaats voor een pannenkoek met Nutella en met gloeiende wangen van de kou (en de inspanning) trokken we een paar uur later weer naar huis.kerstshoppen, gent

2014:  Gent was heel erg goed bevallen, dus we deden het weer over. Winkels zagen we niet, behalve dan de plaatselijke bakker omdat onze kinderen plots enkel blij te krijgen waren met een droge sandwich. De Wederhelft trotseerde met de oudste twee de schaatsbaan en de jongste twee hadden dolle pret op de draaimolen. Tenminste, tot ze er uit moesten.kerstshoppen, gent, schaatsen

2015: Het kerstshoppen werd overgeslagen. Hectiek op het werk, te korte nachten en 4 kinderen die je er echt geen plezier mee kon doen om een dag op een kerstmarkt rond te gaan slenteren

2016: De vraag kwam wanneer en of we gingen kerstshoppen en eerlijk, ik zag het echt niet zitten. Onze kinderen zijn lief, luisteren goed en kunnen ondertussen ook gerust een hele middag stappen, maar toch. Zo een middag in de drukte rondlopen, de kans hebben dat 1 of meer er toch plots te brui aan geeft en “dodelijke vermoeide beentjes” krijgt (ja, enige vorm van dramatiek is ons niet vreemd), sprak me niet bepaald aan. En zo bevonden wij ons dit jaar voor het eerst met ons gezin in de Intratuin in Olen. De kinderen mochten elk een eigen kerstbal uitzoeken voor in onze boom, we slenterden door de kerstshow en op het einde konden ze zich uitleven in de ballenbak en de klimtoren terwijl wij, net als ontelbaar veel koppels met een of meerdere kinderen, zaten te genieten van een cappuccino, terwijl de ballen ons om de oren vlogen en we overal gillende kinderen zagen. Zo degelijk, zo burgelijk en zo helemaal wat we nooit of te nimmer zouden doen. Maar mensen, het was o zo heerlijk!kerstshoppen-2016-1 kerstshoppen-2016-2 intratuin, olen

A new tradition is born… 

Related Posts

5 Comments

  1. Het is iets waarvan ik ook altijd zei, dat gaan wij nooit doen! Vorig jaar sloegen wij het kerstshoppen over want zag me dat niet doen met een zoontje van net een maand oud, dit jaar zie ik het ook niet echt zitten om er een halve volksverhuis voor in te lassen en stiekem kan jouw plan van aanpak me wel bekoren 😉

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: