Bon, ik moet jullie niet meer vertellen dat de sint in het land is. Als sinds november worden we om de oren geslagen met speelgoedboekjes, intredes en verlanglijstjes.

Juist. Verlanglijstjes. Hele boekwerken eigenlijk. Of althans hier. Het begint met een klein blaadje waar wat dingetjes op gekleefd worden en het eindigt met genummerde pagina’s en nog een extra lijstje voor de last-minute wensen.

Met 4 kinderen in huis is het dus altijd kunst om iedereen wat van zijn of haar lijstje te geven, zonder het budget al te hoog te laten oplopen en het dusdanig te doseren dat niemand zich te kort gedaan voelt.

Er is dus wel degelijk sprake van een beetje sintlijstjes-stress ten huize CompleetGeluk, en niet alleen bij de kinderen.

Ongetwijfeld herkennen jullie deze situaties:

Kind kleeft enthousiast allerlei speelgoed op het lijstje….

1. en niets, maar dan ook niets lijkt je leuk, duurzaam of bestand tegen 8 gretige kinderhanden.

2. en het goedkoopste cadeau begint op ruim 250euro. Wanneer kregen onze kinderen interesse in een Nintendo Switch?!

3. en laat het lijstje dan op miraculeuze wijze verdwijnen, want “de spiekpietjes zullen het wel doorvertellen aan de Sint.” En bedankt jongste zoon.

4. en heeft overal de omschrijving en het merk afgeknipt. Dat wordt puzzelen om alles terug te vinden in de winkel. De nauwkeurigheid van de oudste dochter.

5. en kijkt er niet meer naar om, behalve dan de dag nadat je alles gekocht hebt, om dan alles van het lijstje te schrappen en volledig opnieuw te beginnen. Oudste zoon met keuzestress.

6. en zet overal een uitroepteken of een cijfer 1 bij, om aan te geven wat het meest gewenste stuk is. Overenthousiaste jongste dochter.

7. of kleeft helemaal geen speelgoed op het lijstje, maar schrijft alles op en tekent het artikel in kwestie er bij. Echt.

Maar goed, de lijstjes zijn af geraakt en werden aan de sint bezorgd. Wij stelden zelf een lijstje op, gingen samen shoppen terwijl de kinderen op school zaten en hielden ons dit jaar strikt aan onze lijst. Ja, ook wij leren ieder jaar bij! En stiekem, die middagen knippen en plakken onder het genot van een warme chocomelk zijn ook wel erg gezellig natuurlijk, ik zou ze niet willen missen. Trouwens, met een 7-jarige in huis, zit de kans er dik in dat dit het laatste jaar is dat we 4 believers in huis hebben en dat moment wil ik koesteren.

Mocht je nu toch niet echt de charme inzien van een papieren lijst, dan kun je ook altijd samen met je kind achter de computer kruipen, of je in de zetel nestelen met een tablet. Via de Cadeaumachine van Bol.com kun je online een verlanglijstje vastleggen. In een oogopslag zie je allerlei suggesties die aangepast zijn aan de leeftijd van je kind (gedaan met het minder handige enthousiasme over een stuk babyspeelgoed bijvoorbeeld). Bovendien kun je het lijstje ten allen tijde aanpassen, uitbreiden en vooral: consulteren wanneer je kind slaapt.

Hoe komt de sintlijst bij jullie tot stand? En wat zou jíj op je lijstje zetten, mocht je nu een kind van pakweg 6 jaar zijn?