Jules Destrooper – omdat geluk soms in een klein koekje zit

Lukken. 

Het was al (te) lang geleden dat ik ze nog gegeten had. Vroeger hadden we ze meestal wel in huis. Bij mijn grootouders was het dan weer een traditie om ze op 1 januari te eten om het nieuwe jaar geLUKkig in te zetten. Herkenbaar?

Via een vriendin las ik over het bezoekerscentrum van Jules Destrooper, dus toen de Wederhelft én Pé en Mé vrijaf hadden vorige week, togen we naar Lo-Reninge. 8 man sterk, we konden bijna voor het groepsticket gaan.

Het bezoekerscentrum van Jules Destrooper heeft geen majestueuze ingang, maar bereik je met een lift.

julesdestrooperingang

Aan de balie werden we enthousiast verwelkomd en na een korte uitleg konden we ons bezoek beginnen. Geen verplichte route, geen beperking in tijd en interactief. Ideaal dus als je dit met kleine kinderen doet.

In de eerste ruimte zie je oude kneed-, bak en andere machines. Overal vind je erg veel informatie, maar ook voor de kinderen was het boeiend. Vooral de oudste twee stonden geïnteresseerd te luisteren naar wat we hen vertelden.

julesdestrooperkneedmachine

Je kon er trouwens ook van bovenaf een blik in de productie werpen, maar wegens de vakantieperiode was er niemand aan het werk.

In een aparte zaal konden we een korte film bekijken over het ontstaan van de producten, het productieproces en de export van de koekjes over de hele wereld. Mensen in meer dan 75 landen eten koekjes uit Lo-Reninge. Daar was ik dus danig van onder de indruk. Ook hier werd alles weer to the point uitgelegd en dit op een manier die zowel volwassenen als kinderen aanspreekt.

julesdestrooperfilm

De laatste ruimte was de meest interactieve. Je kunt er een foto van jezelf laten nemen op een koekjesdoos. We pasten er net op. Dit was poging 158 om allemaal in de lens te kijken. Te vergeefs dus. Maar wel dolle pret.

julesdestroopekoekjesfotoDaarnaast was er een computerhoek voor de kinderen, waar ze koekjestekeningen konden inkleuren en een koekjesmemory speelden.

julesdestroopercomputerhoek

Ondertussen verdiepten wij ons in het assortiment en kregen een schat aan informatie over de grondstoffen.

julesdestroopergrondstoffen

We eindigden ons bezoek na ongeveer een uur in de laatste ruimte. Na een uitleg over de laatste nieuwigheden, genoten we van een kop koffie met heerlijke koekjes. Gemberkoekjes, niet zo makkelijk te vinden maar ab-so-luut meer dan de moeite waard. Zo lekker!

julesdestroopergemberkoekjes

Ook hier werd weer aan de kinderen gedacht en met een fruitsapje in de hand mochten ze kiezen uit het brede assortiment Studio 100-koeken. Ja, want ook die komen bij Jules Destrooper vandaan. Onnodig te zeggen dat ze het hele bezoek plots nog veel leuker vonden natuurlijk.

julesdestrooperkinderkoekjes

 

Bij het naar buiten gaan, loop je door de koekjeswinkel. Het moment bij uitstek om een assortiment in te slaan voor thuis.

Een bezoek aan Jules Destrooper is dus, met of zonder kinderen, meer dan de moeite waard. Ook zin om naar Lo-Reninge te trekken? Hier vind je alle nuttige informatie.

 

Related Posts

5 Comments

  1. Keileuk! Ik wist niet dat er koekjesbezoekerscentra bestonden :o) Tijdens onze reis naar Frankrijk, pre-mamatijd, zijn we wel in het snoepjesmuseum van Haribo eens beland, maar om daarvoor naar Frankrijk te moeten rijden… :o) Gemberkoekjes vind je ook in de Ikea, als ik me niet vergis ;o) Groeties!

  2. Mmmm, lukken, pure nostalgie!
    In mijn schoonfamilie is het de gewoonte om ze tussen Kerstmis en Nieuwjaar zelf te bakken. Yumyum, nog een paar maanden geduld 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

%d bloggers liken dit: